Ons Kluppie

Ik kan me goed voorstellen dat dit alles bedreigend overkomt. :( :(

Hoe komt het toch dat meer dan driekwart van Nederland vindt dat het tij moet keren en dat onze volksvertegenwoordiging stug doorgaat met bakken geld wegscheppen naar die gasten.

Polen die hier één maand hebben gewerkt, krijgen 6 maanden een werkeloosheids uitkering waardoor ze in Polen een leven lijden van een vorst, omdat de lonen daar de helft zijn van hier.....

Als Nederlanders een maandje in Polen gaan werken, wat krijgen zij dan bij terugkeer naar Nederland?

Omdat we de richtlijnen moeten volgen van de Europese Unie.
Uh..... hoort Polen niet ook bij de Europese Unie?

Moord is nooit goed te praten, maar kijk uit met oordelen zonder meer te weten.
Hoe moet je gemoedstoestand zijn om iemand te kunnen vermoorden? En dan ook nog je eigen moeder?
Hoeveel ellende ligt daar achter?

Zo onwerkelijk, zo buiten je begrip.
Zulke wanhoopsdaden doe je niet vanwege zweetvoeten.....

Soms,heel soms, vind ik (ondanks de de fijne dagen ,
mooi weer en alles waar ik toch van kan genieten,)
deze tijd waarin veel mensen er op uit trekken en met vakantie gaan ,
niet zo fijn.
Mij bevangt dan een gevoel van zelfmedelijden.,
wat ik zo snel mogelijk probeer te verdringen.
Ik bedacht dat het al acht jaar geleden is dat manlief en ik iets konden ondernemen.
Nu zijn onze uitjes beperkt tot een wandelingetje naar de supermarkt.
En...daar zijn we wel heel blij mee,
als de kinderen ons op komen halen voor een paar uurtjes.
Maar allez dit is zo maar even een uitlaat van mij.
Laat de zon maar komen,buiten zitten met een goed boek is ook fijn,
en dan even computeren ,
en mijn hart hier luchten ,ha ,ha.

Niets kan goed praten wat jij voelt, Meow.
Juist een ondernemende tante als jij, nu gevangen in de rol van mantelzorger.
Zou het voor Bas niet nóg erger zijn?
Die voelt heus wel dat hij jou nu "afremt".... Behalve dan dat hijzelf nergens heen kan!

Toch moet ik dan denken aan ons tennismaatje (83) waarvoor ik , zin of geen zin,
naar de tennisbaan ga, om hem de gelegenheid te geven z'n accuutje even op te laden.

Zijn vrouw mankeert lichamelijk niet zo veel, maar ze is af en toe volledig de weg kwijt.
Wil, als ze er 's nachts uit is geweest niet terug in bed, want daar ligt al een kerel.....

Dat maakt jouw situatie niet lichter, ik weet het, maar misschien is het iets makkelijker om het te accepteren.
Helaas, er zijn niet zoveel smaken.

En dat je het hier naar voren brengt, streelt mijn ego. Juist dáár was dit rubriekje nou voor bedoeld.
Even het gevoel dat je niet alleen bent.

Ach Eller ik weet best wel dat er ergere gevallen zijn dan die van ons.En je mag best weten dat ik vaker dankbaar ben dat ik nog zo veel kan.
Maar ja een mens wil wel eens zeuren.
Goed van je dat je soms toch ook wel met een beetje tegenzin je maatje
bij staat.
En eerlijk is eerlijk je houdt als je helpt er ook vaak een goed gevoel aan over.
En dan bedoel ik niet van:
WAT BEN IK GOED,maar blij dat je het kunt doen.

Het komt alleen niet eerlijk over als je er al zoveel jaar mee geconfronteerd wordt, zoals bij jullie.
Natuurlijk moet je diepe bewondering hebben voor de vechter, Bas, maar ik kan me voorstellen dat je wel eens denkt: Waarom ik? Waarom wij? ...

Troost het je als wij, "zus" en ik, uitspreken dat we evenveel bewondering hebben voor jou?

Fijn dat jullie zo meeleven en dat geeft ,
al is het dan op afstand , veel steun.
Bas en ik houden het zolang het ons gegeven is
best nog vol.(hoop ik)